مقایسه کردن

از بچگی مدام مامانم منو با بقیه مقایسه میکرد. از نظر درسی البته . یادم اومد که چقدر بهم فشار میومد تا اونچه که اونا می خواستند باشم ولی نشد. 

پسرم را کلاس ریاضی سطح بالا ثبت نام کردم از تیر تا اسفند آنلاین. مسایل را باهم حل میکنیم و سر کلاس هم باهاش حاضر میشم تا بعد کلاس اونجا که نفهمید را براش توضیح بدم. سوالاش بیشتر هوشیه. یادم به امتحان تیزهوشان افتاد بابام یه کتاب خیلی قطور تیزهوشان خرید و می خواست تو یه ماه اینا را من حل کنم . منم که توی یه مدرسه دولتی نزدیک خونه مون میرفتم اصلا اینا را واسه اولین بار میشنیدم. بعد هم بابام با کلی دعوا و منم گریه می خواست بهم یاد بده. فک نکنم چیزی غیر از استرس و سرخوردگی یاد گرفته باشم. مرحله اول قبول شدم ولی مرحله دوم را نه. نمیدونم همه سوال ها ار الکی واسه مرحله دوم جواب دادم چون دیدم پاسخنامه ام خالیه. حالانمیدوم اگه اون کار را نمیکردم قبول میشدم یا نه . ولی بعد 8 سال بعد خواهرم قبول شد. 

همیشه یه فشار بهتر بودنی روم هست اوایل مامان اینام حالا هم خودم با مقایسه با دوستام و خداروشکر اینستا دیگه نمیرم و کلی آرام ترم ولی فک کنم مشکلم به طور ریشه ای حل نشده.