کتاب های توسعه فردی

امروز این به فکرم اومد که اگه مولکول های آب هم  موفقیت و توسعه فردی داشتن چی بهشون می گفتن. 

مثلا می گفتن اگه می خوای موفق شی باید انرژی جنبشی تو ببری بالا .. رویاهات را دنبال کن.... روش های اقیانوس شدن ... بعد میگفتن که از مسیر لذت ببر و اینکه چه طور بری جلو ، چه طور باید بغلتی و از راست به چپ و بعد از بالا به پایین .. یه دستور عمل از یه قطره که رسیده به رودخانه که تو مسیرش چه طور سنگریزه ها را طی کرده و چه طور از دام تبخیر شدن گریخته .. حتما یه سری کتاب هم با عنوان خودت را بشناس و چه طور قطره ای هستی . نقاط + و - چی هستن . نترس و برو جلو 

به نظرم اونقدر قطره گیج میشد که نهایت همون جا از ترسش می موند.. 

این داستان تکراری زندگی خیلی از ماها یی هست که قفسه های کتابخونه مون پره از کتاب های روانشناسی و خودیاری و ... 

حتی شاید کتاب های بیزنسی 

ذهنمون را پر کردن از این قضاوت ها مدام باید خودمونو بسنجیم که حالا آدم خوبه هستیم یا تنبل و ناموفقه ... 

تهش هم هیچ کدوممون هیچی نمیشیم و ما می مونیم و یه حس گناه از چیزی که می خواستیم باشیم و نشد ... 

بیندیشید و ثروتمند شوید از ناپلیون هیل

والا تاحالا اینقدر به همه چیزهایی که خونده بودم شک نکرده بودم . دیشب اتفاقی با وبلاگ محمدرضا شعبانعلی آشنا شدم و یه پادکست از چنل بی  ( Chanell B)به نام ناپلیون هیل معرفی کرد. 

خودم کتابشو مثه اکثر شماها تو خونه دارم و سالی 2 یا 3 بار هم میرم سراغش که دوباره ریست شم و انگیزه بگیرم ( حالا که فک میکنم از این مزخرفات یا بی ادبیش شر و ورا)  

بابا اصلا طرف شیاد و کلاهبردار بوده و خودش هم پولدار نشده هیچ کلی هم از این و اون قرض میگرفته واسه همین کتاب و ... کلی هم کارهای کلاهبرداری کرده. 

کلا به همه این کتاب های خودیاری ها ، موفقیت ها و هدف گذاری ها حتی مذاکره ها به دید کلاهبرداری نگاه میکنم . 

فک کن اصل فیلم و کتاب راز ، معجزه سپاسگزاری و همه این کتاب ها مرجعشون یه شیاد و کلاهبرداری کامل بوده دیگه خشت اول را گر نهند معمار کج تا سریا می رود دیوار کج ... 

حتی دارم تعمیم میدم که این کتابهای مذاکره و زبان بدن و ... هم که بدون دلایل علمی هستن بیخودی هستند . در بهترین و مثبت اندیش ترین حالتش اگه شیادی نباشه فقط بر اساس تجربیات محدود زندگی نویسنده شونه . 

اصلا نمیدونیم کلمه موفقیت از کجا اومده یه چیز موهومی و بی پایه و اساسه که زندگیهامونو داره می بلعه ... همیشه فک میکنم قدرتمندا که هی مدام تو سر سربازا و جوانو وطن پرستی را به زور میچپونن تا بعد برای اونا اگه لازم شد جونشونو بدن واسه یه آرمان یه چیز بی هویت انتزاعی ... الان تو جنگ نیستیم ولی فک کنید با این امید و آرزو و رویاهاتو دنبال کن یا موفق شو و پولدار شو چقدر لبخند را ازمون گرفتن. 

اتفاقا اگر همه ما را رها کنن به طور غریزی خودمون راهمونو پیدا میکنیم و مدام نمیخواد با خط کش اونا خودمون را بسنجیم .