چندوقت پیش گذرم به مدرسه راهنماییم افتاد . از اونچه که توی خاطراتم تصور میکردم خیلی کوچک تر بود. با اینکه اونجا آزاد بودم و رفتم توی حیاط ولی هیچ حس تعلق یا خاطره ای نداشتم . نه مثبت بود و نه منفی . یادم میاد قبلا از جلوش توی خیابون که رد میشدم بااشتیاق نگاهش میکردم ولی الان خیلی وقته از بیرون هم که رد میشم نگاش نمیکنم . انگار که یه آدم دیگه اونجا یه آدم دیگه درس می خونده و من نبودم.
فک کنم هر 10 سال یه بار آدما رفرش میشن . پس آرزوهای دور و درازی واسه خودتون نگذارید . ممکنه اونچی که می خواین با اونچه که 10 سال دیگه میخواین از زمین تا آسمون فرق داشته باشه. نهایت 5 سال هدف . یا 2 سال بسه .
Days ago I passed near my elementary school. .It was much smaller than I imagined.